Umuketchuru (of zoiets)

Ook als je in het buitenland woont gaat het leven in Nederland door, of stopt het in sommige gevallen. Deze week gehoord dat de broer van m’n ex is overleden. Zo jong nog, onbegrijpelijk.
Daarnaast ook positieve berichten, weer iemand zwanger (zo vertrek je uit NL met een baby in je omgeving, zo kom je een jaar later terug en heb je 8 babies te bewonderen) en iemand die gaat trouwen. Leuk!

Hier ben ik maar een raar persoon… al 30 jaar en nog steeds niet getrouwd en nog steeds geen kinderen. Komt dat ooit nog goed met me?
Ik was vorige week een klas 4e groepers aan het entertainen en zo ook wat engels aan het leren. Op mijn antwoord I’m 30 years old riepen ze verschrikt mamaweee… Umuketchuru (of terwijl.. mijn hemel, oude vrouw!). Heb ik me daar voor uit de naad lopen a-tchik-a-tchak-a-tchik-a-tchakken?? Zucht.


Vorige week had ik een gesprek met de twee jongens die verantwoordelijk zijn voor sport cultuur en ontspanning in het kamp. Die vonden het wel een goed idee dat ik een Rwandese vriend zou zoeken zodat m’n kinyarwanda met sprongen vooruit zou gaan. Op zich zouden ze zelf wel een Muzungu vriendin willen.. maar helaas kwamen die met hun eigen gebruiksaanwijzingen. Als je namelijk met een Muzungu vrouw trouwt, en je krijgt kinderen… nou als je dan uit elkaar gaat en als man ga je terug naar je eigen land.. DAN BLIJVEN DE KINDEREN BIJ DE VROUW? Belachelijk. Daar betaal je toch geen bruidsprijs voor? De ene vond dat de kinderen aan de man toe behoorden. De andere had een iets modernere overtuiging. Als je vier kinderen hebt blijft ieder met twee kinderen.
Volgens hun behoorden kinderen eigenlijk aan de man, want de man die zorgt voor ze. Ehm hoeveel mannen zie jij hier rondlopen met een kind op hun rug?? Nou ja ok, ze zorgen voor ze zodra ze kunnen lopen. Ehm and again, hoeveel mannen zie je met een peuter achter zich aan? Nou ja ze zorgen voor ze door geld in het huishouden te brengen zodat ze kunnen eten. And again, hoeveel mannen zie jij hier in het kamp aan het werk??

Vanmorgen vertelde een van de bewakers me out-of-the-blue dat hij een Rwandese of Congoleze man voor mij ging zoeken.. dan bleef ik tenminste in Rwanda. Op een of andere manier heb ik het gesprek hoe lang ik nog in Rwanda blijf al vaak met hem gehad. Hij verzint elke keer een andere list om mij over te halen om nog minimaal 3 jaar te blijven. Ze hebben me nodig in het kamp, hoe moet hij nou weer aan een andere baas wennen, je kunt hier zo goedkoop land kopen en dan kan ik een huis bouwen. Etc. etc.

Vanmiddag vertelde ik het gesprek dat ik met Gaspard de bewaker had aan onze huishoudster (het leven is zwaar als expat..). Zij vond het maar niets. Ik moest vooral niet aan een Rwandees of een Afrikaan in het algemeen beginnen.. want die namen nooit genoegen met een vrouw. De Muzungus dat waren pas mooie, goede en eerlijke mannen. Nee hoor ik moest een Muzungu aan de haak slaan. Tja zij zou ook wel een muzungu willen maar ze is al 41 dus dat heeft weinig kans van slagen.

Zuster Carme heeft ook haar zegje over m’n liefdesleven. Zij heeft weinig vertrouwen in Multi-culti relaties, heeft er in Barcelona te veel verkeerd zien aflopen. Dus een Rwandese vriend, nee dat heeft ze mij verboden. Ik mag echter wel m’n avontuurtjes hebben… en dat van een non!?!?

Morgen vieren we wereld vrouwen dag in het kamp (het viel namelijk op een zondag.. en dan werken de organisaties niet.. dus dat moest verplaatst worden). Wellicht wordt uit de vele speeches dan duidelijk dat ik zelf ook nog een zegje over m’n liefdesleven heb? I hope so.

Ik moet zelf ook een speech geven voor iedereen die komt.. slik.. Maar laat ik m’n speech maar bij het recht van vrouwen op onderwijs houden… en niet over mijzelf, de umuketchuru beginnen!



PS…. Mocht iemand van plan zijn om een pakketje op te sturen.. mag ik heel brutaal vragen of je er wat kruidenthee in wilt doen? Met name wat Rooibos. M’n ouders hadden bergen rooibos voor mij meegenomen.. maar Don had tegen de huishoudster gezegd dat ze alle thee mocht drinken die ze wilde.. dus daar ging m’n rooibos. T zure is dat Eugenie het niet eens lekker vond maar dat de gewone thee op was en ze niet om geld durfde te vragen om nieuwe te kopen..