Irene in Congo

Sinds september 2009 woon en werk ik in Lubumbashi, DRC. Ik werk met de terugkerende vluchtelingen (gevlucht naar Zambia en Tanzania) en probeer er voor te zorgen dat zij kunnen reintegreren in de Congolese samenleving in het algemeen en in het noord-oosten van Katanga in het bijzonder. Hieronder kun je lezen wat ik meemaak.

zaterdag 29 december 2007

Nog 4 nachtjes.... WAAAHHHH

Goed, deze blog ging eigenlijk over het achterlaten van contact gegevens... maar al typend bleek ik nog veel meer te willen vertellen, kortom er is een heel verhaal voorgekomen. Wil je alleen weten hoe en of ik bereikbaar ben.. ga dan naar het laatste stuk!

De laatste paar weken hebben in het teken gestaan van voorbereiding, trainingen en stress. De trainingen waren erg divers, zo weet ik nu hoe ik zou moeten reageren als je gekidnapped wordt, en tot op zekere hoogte ook hoe ik reageer als ik gekidnapped word... da's helaas niet hetzelfde. Daarnaast veel over Rwanda gelezen, met mensen gesproken, over missionarissen, over cultuurschok etc. etc. Kortom totaal voorbereid! En nu heb ik maar een informatie stop ingelast.. ik geloof dat ik even niet meer informatie aankan. Dat komt wel weer als ik in Rwanda zit.

Vorig weekend uberhaupt een kleine stop ingelast. Samen met twee vriendinnen naar Parijs geweest. Ongeloofelijk dat ik, met al m'n reizen, nog nooit in Parijs was geweest! Veel gelopen, veel gezien, veel geslapen en met name erg veel genoten. Zodra ik voet in de thalys zette voelde ik de stress uit me wegebben. Heerlijk. M'n absolute topmoment in Parijs was toch wel dat we in een Cabo restaurant gingen eten! Niet dat het eten nu zo enorm geweldig is (zeker niet als je vegetarier bent zoals Martine of geen vis of bonen lust zoals Roos-Anne terwijl de gehele keuken gebasseerd is op bonen en vis!) maar voor mij was het geweldig. Eindelijk weer eens een Catchupa gegeten! En een Pontche gedronken. En zelfs de DJ zover gekregen om een funana liedje op te zetten en met mij te dansen. Mijn blije gezicht die avond was volgens mij zelfs voor Roos en Martine een happening waardoor ze het eten voor lief namen. Vervolgens ook nog naar een Cabo cd winkel geweest en me suf geluisterd aan allerlei liedjes, uiteraard wat CD's gekocht (voor de insiders m'n vondeling heeft een CD gemaakt!). Kortom bijna meer Crioulo gepraat het weekend dan frans.

Gelukkig ging het met mijn frans ook wel redelijk. Ik kon de mensen goed verstaan en er bleven af en toe wat spaanse woorden uit m'n mond vliegen, maar dat zal snel genoeg verdwijnen.. Alhoewel m'n franse docente moet altijd lachen om mijn spaanse uitdrukkingen in het frans, gisteren mocht ik tot slot een spaans gedicht voorlezen en dat las ik weer op z'n frans voor.. om gek van te worden!

Toen we terug de grens over kwamen sprongen alle lijstjes spontaan weer in m'n hoofd! Wat blijft er toch veel te regelen tot op het laatste momen (zeker als je irene heet is dat laatste moment erg belangrijk!). Kortom de stress kwam weer in allerhevigheid terug. En nu is het een beetje in golf bewegingen.. nu ik hier zo heerlijk in het zonnetje deze blog type gaat het goed.. als ik wat om mij heen kijk en zie hoeveel ik nog voor morgen moet inpakken... gaat de stressmeter wat omhoog. Maar ik lig aardig op schema volgens mij. Toch maar netjes naar de GG&GD gegaan, gelukkig, want ik bleek toch nog 2 prikken nodig te hebben! Gevolg was wel dat ik de hele dag op bed en boven de toilet heb gehangen, die buiktyfus prik is vrij heftig.. weer een dagje minder om dingen te regelen.

Inmiddels ook wat meer contact gehad met JRS waardoor er weer een aantal praktische dingen duidelijk zijn geworden. FIJN! M'n nieuwe huisgenoot/directeur lijkt een erg aardige vrouw. Ze mailt in ieder geval erg enthousiast en heeft antwoord gegeven op vragen waarvan ik niet eens wist dat ik ze had!
Helaas blijken we geen internet in huis te hebben en is het zelfs op kantoor nog maar recent geinstalleerd. Het lijkt nog wat te haperen maar daar zou het wel goed moeten gaan werken. Ook zal ik geen vaste telefoon hebben aangezien er geen draden richting Byumba gaan. Als ik in de hoofdstad ben (waar ik regelmatig ben voor vergaderingen) zal ik wel op allerlei draadloze netwerken kunnen en zeker even op de MSN komen.





Goed m'n contact gegevens: In eerste instantie is er natuurlijk dit blog (http://www.ireneinrwanda.blogspot.com/) die via blogspot maar ook via m'n hyves te lezen is (wel eerst vriendjes worden of een vriendje van een vriendje). Die zal ik zeker eens in de zoveel tijd updaten.

Daarnaast houd ik mijn Nederlandse mobiele nummer voor als je me wilt sms-en (voor hyvesvriendjes op m'n profiel te vinden, ik zet hem hier maar niet online maar stuur even een berichtje/mailtje als je het nog niet hebt en wilt hebben). Het bereik is nog niet heel duidelijk, maar dat laat ik je weten als ik er ben. In Kigali zou dat goed moeten zijn in Byumba wisselvallig. Ik neem de telefoon niet op en sms ook niet vanaf dat nummer terug want dat kost me goud geld.
Daarnaast krijg ik een lokaal mobiel nummer waarmee ik denk ik wel terug kan sms-en en als die afgaat neem ik hem wel op. Dus als je me wilt bellen moet je het daarheen doen. Goede tip is van te voren kijken op http://www.televergelijk.nl/ op welke manier je op dat moment het goedkoopst kunt bellen. Dat is nu voor 4 ct/minuut (naar mobiel) maar ook actuele aanbiedingen worden er op bij gehouden.
Verder heb ik mij net aangemeld op skype en ben ik te vinden onder irenevanrij. Nog nooit eerder mee gewerkt maar lijkt me erg handig! Zeker in Kigali.. en dat met m'n ingebouwde webcam! Geweldig.

M'n email blijft ook het zelfde (Ivanrij (AT) yahoo.com) en m'n msn ook Irenevanrij (AT) hotmail.com

M'n post adres is als volgt:
JRS
Irene van Rij
BP 11
Byumba
Rwanda

Dat moet te onthouden zijn ;) BP voor de francobeten staat voor Postbus.


Nou dat was hem weer! Ik ga maar weer verder met inpakken. Grootste deel van m'n kleding uitgezocht... en dat is maar 15 kilo! En dat terwijl ik zonder bij te betalen 30 mag meenemen.. ik heb er alle vertrouwen in. Schoenen, dekbed en boeken zijn niet zwaar toch?

Voor iedereen die ik niet meer spreek. Een hele fijne jaarwisseling en een geweldig jaar gewenst. Ik ga jullie missen maar kom in 2008 zeker een keertje terug en zal dan een borrel geven. Bij deze zijn jullie al uitgenodigd!

X
Irene