Irene in Congo

Sinds september 2009 woon en werk ik in Lubumbashi, DRC. Ik werk met de terugkerende vluchtelingen (gevlucht naar Zambia en Tanzania) en probeer er voor te zorgen dat zij kunnen reintegreren in de Congolese samenleving in het algemeen en in het noord-oosten van Katanga in het bijzonder. Hieronder kun je lezen wat ik meemaak.

woensdag 16 april 2008

Ontdipt

Hey lieve mensen,

Even een kort berichtje om te laten weten dat ik me al weer een heel stuk beter voel, of terwijl ontdipt ben. (emotioneel dan, zondag iets verkeerd gegeten wat nogal een heftige impact had.. voel me nog steeds redelijk belabberd lichamelijk maar ben inmiddels wel terug aan het werk.. geloof dat ik toch maar eens naar arts moet want m’n gezondheid kwakkelt hier wel erg de afgelopen 6 weken).
Heel fijn alle reacties op m’n vorige berichtje! En alleen al door het wereldkundig te maken dat ik niet goed in m’n vel zat ging het al een stuk beter met me. Er blijven hier voldoende obstakels maar ik heb weer de energie om ze aan te pakken! Vorige week voelde ik me goed en toen merkte ik pas echt hoe weinig energie ik de afgelopen maand heb gehad.

Inmiddels staat er ook een datum voor het nieuwe project, 19 mei. Er moet nog heeeeel veeel gebeuren maar het werkt bij mij altijd goed om een datum te hebben om naar toe te werken. Dus niet meer eindeloos dralen over welk type cement ik moet gebruiken, hoe groot tafels moeten worden, welk niveau opleiding mensen minimaal moeten hebben om in te mogen stromen, gewoon knopen doorhakken. Ontzettend spannend allemaal maar ook erg veel zin in.

Kortom het gaat weer goed met me! De genocide memorial week overleefd, en uiteindelijk niet heel veel van meegemaakt. Bewust niet naar de herdenkingsbijeenkomsten geweest, maar je merkt het wel aan de sfeer op straat. Raar om te zien dat elk gebied er anders mee omgaat, in Byumba werd het erg serieus genomen. Alle winkels waren elke middag gesloten (zucht en dan bedenk je spontaan een verjaardagscake te willen bakken en heb je geen boter of suiker in huis.. yoghurt, olie en stroop werkt ook, blijkt!). In Kigali waren alleen overheidsdingen gesloten, en op maandag alles, in Kibuye was de hele week alles open. Iedereen gaat er op een ander manier mee om.
Wel eng dat er tijdens de week twee granaten zijn gegooid in Kigali. De precieze details weet ik nog steeds niet.
En hoewel ik van te voren was verteld dat de hele maand muziek ‘not-done’ was.. schijnt dat toch mee te vallen. Kortom toch een feestje voor m’n verjaardag geven! Ben benieuwd wie er komen.. heb een zeer bont/divers gezelschap uitgenodigd. Volgende keer een langer verhaal, met vast ook foto’s van m’n feestje!

xx
Irene

Geen opmerkingen: