CONGO!

Met m’n gezucht en gesteun in m’n vorige blog gaf ik al aan dat er redelijk wat veranderingen in de lucht zaten… en nu zijn die ook officieel en helemaal ten positieve.

Afgelopen 2 weken had ik een bliksem bezoek aan Nederland. Redelijk onverwacht en totaal ongepland, de reden was dat ik was uitgenodigd voor een sollicitatie gesprek. Op dinsdag geboekt om op zondag in Brussel aan te komen. Ik was al wat langer om mij heen aan het kijken omdat ik hier toch niet helemaal op mijn plek zit. JRS en ik passen niet zo goed bij elkaar, het samen wonen viel mij zwaar en ook aan Rwanda had ik een zware dobber. Tegelijkertijd ging het wel veel beter met mij dan vorig jaar, ik haalde veel meer plezier en energie uit het werk en was ook beter geaard in Rwanda.

Nou ja om een heel verhaal kort te maken. IK HEB EEN NIEUWE BAAN! Ik word via het JPO programma de nieuwe Associate Reintegration Officer bij UNHCR in Lubumbashi Congo!! Ik heb er onwijs veel zin in en ben heel gelukkig dat ik deze mogelijkheid krijg. Na een aantal jaar bij een donor te hebben gewerkt (Cordaid) en nu bij een NGO (JRS) krijg ik nu de kans om ontwikkeling van uit VN perspectief. Ook interessant dat ik in het grote meren gebied blijf werken en de kans krijg om het proces van vluchtelingen die terug naar huis gaan te begeleiden
Ik ga mij met name bezig houden met constructie en rehabilitatie van woningen, scholen etc om de integratie te vergemakkelijken. Je kunt je voorstellen dat als mensen zo ontzettend lang van huis zijn geweest hun huis is ingenomen door iemand anders, en dat de oorlog natuurlijk veel verwoesting heeft achtergelaten waardoor huizen en publieke gebouwen onbruikbaar zijn geworden.

Lubumbashi is de hoofdstad van Katanga. Het is in zowel Lubumbashi als geheel Katanga vrij veilig. Het ligt tegen de grens van Zambia aan en is qua cultuur, omgeving, inkomsten en veiligheid een geheel ander verhaal dan oost-congo. Omdat het zo zuidelijk ligt en ver van Rwanda zal ik niet met dezelfde vluchtelingen populatie werken als dat ik nu doe, maar met name met mensen die naar Tanzania zijn gevlucht.

Een nieuwe uitdaging waar ik mij zoals gebruikelijk weer met enorme enthousiasme enigszins blind in stort.. ik ben benieuwd wat het mij dit keer zal brengen.

Ik zal hier nog tot eind augustus zijn om alles netjes te kunnen overdragen… het word een erg drukke periode want ik ga volgende week een maand lang teacher training tegemoet en de nieuwe lichting van het centrum zou ook moeten starten. Daarnaast natuurlijk al mijn werkzaamheden overdragen gedeeltelijk aan lokale staf, gedeeltelijk aan de project directeur of nationale directeur.
Ik heb het hier niet altijd makkelijk gehad maar heb wel extreem veel goede momenten gehad waarbij bijvoorbeeld de diploma uitreiking die ik eerder beschreef een goed voorbeeld is. Ik heb extreem veel geleerd, met name de afgelopen 6 maanden ben ik zowel privé als professioneel veel sterker geworden. Sterk genoeg om te zeggen en nu is het genoeg geweest maar wel met een tevreden gevoel terug kijkend!

Nu maar hopen dat ik dit gevoel de komende 2 maanden vol houd! Verwacht het wel want hoewel ik blij ben hier een punt achter te kunnen zetten en zo’n geweldige nieuwe uitdaging aan te gaan vind ik het ook heel jammer om hier weg te gaan. Ik ga de mensen om mij heen ontzettend missen, zowel collega’s, mensen uit het kamp en vrienden.

Ik zal eind augustus voor een weekje in Nederland zijn (om verhuizing e.d. te regelen. ). Ik krijg het dan super druk dus verwacht niet dat ik dan veel mensen privé zal zien (helaas was dit ook die twee weken dat ik nu in NL was op eens het geval met sollicitatiegesrpekken, medisch onderzoek etc. etc.) maar ik zal zeker proberen een borrel te geven om te vieren dat ik een nieuwe baan heb. Meer informatie daarover volgt nog!

P.S. vorige week heb ik ook een super schattig video online gezet waar kindjes uit het kamp mij in perfect nederlands nazingen! zie blog hieronder. De kindjes ga ik nog wel het meeste missen!