Lijstjes

Zo langzamerhand begint m’n uitzending steeds vastere vormen aan te nemen. Ik heb een tweede gesprek gehad met CMC waarin we meer over de inhoud van de functie maar ook de praktische details hebben gesproken. Een praktisch detail dat we hebben besloten, is dat ik op 2 januari op het vliegtuig stap! Duurt gelukkig nog een poosje maar natuurlijk nog veel te doen in die tussen tijd. Ik blijf nog een maand bij Cordaid werken, ga 3 weken een acculturatietraining volgen in Utrecht, krijg een driedaagse veiligheidstraining, ga nog een cursus Frans doen en dan is het opeens alweer kerst!

Om m’n tijd zo goed mogelijk te besteden ben ik helemaal georganiseerd aan het worden, het is moeilijk te geloven, maar echt waar. Ik heb zelfs een speciaal boekje waarin ik lijstjes maak van dingen die ik nog moet doen. Lijstje met afspraken die nog gepland moeten worden, lijstje met dingen die ik nog moet kopen voor ik vertrek, lijstje met zaken die ik moet opzeggen voor ik weg ga, lijstje met adressen van mensen die een kaartje willen krijgen uit Rwanda, lijstjes van lijstjes die ik nog moet maken. Het lijkt alleen maar of m’n lijstjes steeds langer worden, terwijl ik ook heus, serieus, echt wel dingen aan het wegstrepen ben.

Ondertussen ben ik me steeds meer aan het inlezen op Rwanda, op Congo, mensen aan het spreken die iets met een van die twee landen te maken hebben en hun analyse over de situatie graag op mij loslaten. Wonen en werken in Rwanda wordt absoluut een uitdaging maar een waar ik ONTZETTEND veel zin in heb. Het liefst stap ik gelijk op het vliegtuig om alles met eigen ogen te zien en het mee te maken. En jullie te vertellen wat mijn analyses over het land zijn… Maar gezien die lijstjes die ik nog moet afwerken denk ik dat ik toch maar tot januari wacht.

Vrijdag de 19e heb ik een heel belangrijk iets van een van m’n lijstjes weg kunnen strepen. Of eigenlijk een heel lijstje in zijn geheel kunnen wegstrepen, of eigenlijk zelfs meerdere lijstjes waren afgewerkt. Het heeft even op zich laten wachten, maar vrijdag heb ik dan eindelijk m’n bul uitgereikt gekregen! En m’n scriptie bleek beter dan ik zelf had verwacht, kreeg een ZEVEN als cijfer. ‘s Avonds een ontzettend gezellig feest gegeven samen met vier vrienden die ook allemaal vrijdag zijn afgestudeerd. Voor mij was het een dubbelfeest want het was ook gelijk een soort van afscheidsfeest. Een baan en een bul dat is een feestje waard. En dat vonden meer mensen! Super bedankt dat zo veel van jullie langs zijn gekomen om te genieten van dit moment. Uiteindelijk heb ik niemand echt gesproken, maar zo gaat dat nou eenmaal op feestjes.

Oh nog een praktisch detail wat bekend is geworden is dat ik in het huis van JRS ga wonen. Ik zal daar samen zitten met Daydon, de directrice van JRS Byumba. Zij is een Amerikaanse die sinds een paar maanden in Rwanda zit. We zullen zeer intensief gaan samenwerken en ook nog met z’n tweeën wonen, dus hopelijk klikt het een beetje tussen ons. En wat ik via een nieuwe collega heb gehoord die een lang weekend daar heeft gezeten: het huis heeft een warme douche!!!! Wat een luxe. In Kaap Verdië heb ik mij altijd moeten behelpen met een teil water en een bakje. Voordat ik dan op de binnenplaats ging ‘douchen’, moest ik eerst de daken van de omliggende huizen afspeuren of daar niet iemand toevallig van het uitzicht aan het genieten was. En sinds Ecuador roep ik ook al dat warme douches en wasmachines de uitvindingen van de eeuw zijn. Dus ik ben bij voorbaat al gelukkig.

Nou er zijn nog wel 301 dingen te vertellen ik heb bijvoorbeeld een DVD over de organisatie waar ik ga werken. Heb dus wat beelden van het kamp gezien, de heuvels waar het land zo bekend om is, mijn toekomstige collega’s etc. etc. Erg leuk om te zien. Als je het ook wilt zien? Laat maar weten, dan kom ik een keertje bij je langs (mijn eigen DVD is namelijk kapot, kan je niet bij mij uitnodigen).